Ach doe nou toch eens even gewoon leuk mee

Het einde van het jaar nadert en sinds de dood van Wim Kan, de moord op Zwarte Piet en een verbod op consumentenvuurwerk is er eigenlijk nog maar één ding om collectief samen als land, als volk en als minstrelende natie naar uit te kijken: de ontknoping van de Top 2000. We zitten thuis in lockdown, over oliebollenvet is ook al ophef en brandweerwagens in migrantensteden worden van traliewerk voorzien om de nieuwjaarsnacht te overleven, maar gelukkig is er de buizenradio om ons aan te kluisteren, en ons te warmen aan de Top 2000. Natuurlijk, de volgorde daarvan wordt ook al jaren gemanipuleerd want het leven is een algoritme en je moet wel in de maat blijven lopen, maar dat is dus het mooie: als niemand het had verteld, had niemand het geweten. En trouwens, horen langgerekt mijmerende symfonische rockballades sowieso niet meer bij de onrust van de nacht waar korte, opgewekte popplaatjes met een brede publieke belangstelling de arbeidsvitaminen voor de dagelijkse taken aanreiken? Ja mensen, laat ons toch eens stoppen met het cynisme en die Top 2000 omarmen als een gelijkschakeling van ons burgerbestaan, dat wij met elkaar delen en waar wij ons zo heerlijk warm in kunnen baden. Kom, laat ons samenkomen rond het nationale audiohaardje. Het mag, het is goed zo, stil maar, ssst....